Baza książek

Grobowa cisza to kolejny tom z cyklu o islandzkim policjancie Erlendurze Sveinssonie z Reykjaviku.

Akcja rozpoczyna się w domu na przedmieściu, gdy student medycyny odbiera swojego brata z urodzin. Oczekując na zakończenie imprezy, obserwuje malucha, który bawi się dziwnym białym przedmiotem. To... kawałek ludzkiej kości, przyniesiony przez solenizanta z pobliskiej budowy. Okazuje się, że w wykopie znajduje się reszta szkieletu, a na miejsce przybywa policja. Według archeologów zwłoki leżą w ziemi około siedemdziesiąt lat. Erlendur podejrzewa, że mogą to być szczątki zaginionej osoby. W miarę badania historii okolicy śledztwo staje się coraz bardziej skomplikowane. Czy kluczem do zagadki mogą być zasadzone przez kogoś krzaki porzeczki? A może wyjaśni coś fakt, że podczas drugiej wojny światowej stacjonowało nieopodal brytyjskie i amerykańskie wojsko?

Rok 2001, Reykjavik – ciemna jesień, niepogoda. krótkie dni. Wszystko zaczyna się od morderstwa. Ciało niejakiego Holberga znaleziono w jego mieszkaniu w suterenie. Miał około siedemdziesięciu lat i żył samotnie. Zginął uderzony w głowę ciężką szklaną popielniczką. Czy to kolejna typowa islandzka zbrodnia? Można by sądzić, że Holberg jest przypadkową ofiarą, gdyby nie zagadkowe zdanie, zapisane na kartce i pozostawione przy ciele.

Zagadka śmierci portiera hotelowego, który przed laty był wybitnym śpiewakiem.

Morderstwo w hotelu tuż przed Bożym Narodzeniem to kłopot dla wszystkich. Dla opasłego dyrektora, drżącego o reputację zarządzanego przez siebie obiektu w sercu Reykjaviku. Dla policjantki Elinborg, martwiącej się, czy zdąży upiec świąteczne ciasteczka. Dla ekscentrycznego Brytyjczyka kolekcjonującego płyty winylowe z nagraniami chórów chłopięcych. Wreszcie dla komisarza Erlendura, choć akurat jego wcale nie ciągnie do pustego mieszkania pełnego książek o zaginięciach i śmierci.

To oczywiste samobójstwo. A jednak Komisarz Erlendur ma duże wątpliwości i zaczyna nieoficjalne śledztwo. Najnowszy kryminał popularnego islandzkiego pisarza, Arnaldura Indriðasona!

Patrycja wiedzie starannie zaplanowane i uporządkowane życie. Studiuje dziennie administrację, która nie jest spełnieniem jej ambicji, ale daje nadzieję na szybkie znalezienie pracy po studiach. Dziewczyna każdą wolną chwilę przeznacza na to, by zarobić na swoje utrzymanie i pomóc matce samotnie wychowującej młodszego brata Patrycji. Trzeci rok studiów ma przynieść długo oczekiwane przez dziewczynę zmiany. Po dwóch latach bytowania w akademiku stać ją wreszcie na wynajęcie stancji. Zielony pokój, choć skromny, zdaje się być spełnieniem marzeń Patrycji. Jednak tych kilka metrów kwadratowych, zamiast bezpiecznym azylem, szybko staje się miejscem tragedii.

Nienawidzisz swojej firmy – przeczytaj tę książkę. Kochasz swoją firmę – przeczytaj tym bardziej! Oto brawurowa satyra, która przyniosła autorowi międzynarodowe uznanie.

Mocna, przejmująca powieść o wiecznym konflikcie między pragnieniem a powinnością

W mroźny, listopadowy poranek Ben Bailey odkrywa przed swoimi drzwiami ciało młodego Indianina, dotkliwie pobitego i niezdradzającego żadnych oznak życia. Ponieważ policja nie interesuje się zupełnie przyczynami śmierci chłopca, Ben pod wpływem impulsu postanawia na własną rękę wyjaśnić okoliczności zdarzenia. Spotkanie z Shadi, siostrą zabitego Indianina, wyzwoli w Benie od dawna tłumione emocje, a samodzielnie prowadzone śledztwo odciśnie na nim swoje piętno i zapoczątkuje serię dramatycznych zdarzeń...

Rok 1966. Tiny od dziecka szykowano na żonę wysoko postawionego człowieka. Uroda, inteligencja, nienaganne maniery i wrodzony czar czynią z niej kobietę idealną – w sam raz na partnerkę marzącego o politycznej karierze Franklina Hardastle’a Jr. Podczas gdy Frank zajęty jest kampanią wyborczą, Tiny z powodzeniem spełnia się w roli gospodyni nadmorskiej rezydencji Hardcastle’ów, w której każdego lata gromadzi się wpływowa rodzina jej męża.

Dla jednych egocentryk i świr, przez innych okrzyknięty bogiem i jednym z najlepszych gitarzystów w historii, Eric Clapton z pewnością jest postacią nietuzinkową. Paul Scott z niezwykłą szczerością przedstawia nam skomplikowany obraz muzyka zakochanego w bluesie, graniu i... żonie najlepszego przyjaciela.

Poetyka, która dziś wydaje się niewygodna, lecz nigdy się nie starzeje. – „Le Monde”

Kogo tu nie ma… Znalazło się miejsce i dla Francisa Bacona, i dla Dostojewskiego; dla Rabelais’a i dla Anatole’a France’a; dla Schönberga i dla Janáčka. Kundera w odniesieniu do ich utworów nie skąpi celnych, czasem zaskakujących spostrzeżeń. Wnikliwie i z namysłem analizuje również pojawiające się i mijające mody, „czarne listy” twórców (Cioran, który o Fransie szepcze: „Niech pan nigdy nie wymawia tutaj głośno tego nazwiska”), które okazują się być ulotne wobec ponadczasowości dzieł sztuki, żyjących własnym życiem długo po śmierci ich twórców.

Gorzka refleksja o przemijaniu świata, gdy i wielki sukces, i błąd życiowy przestają mieć jakiekolwiek znaczenie.

Ósma historia. Dziewiętnaście lat później.

Harry Potter i Przeklęte Dziecko, nowa opowieść autorstwa J.K. Rowling, Jacka Thorne’a i Johna Tiffany’ego i nowa sztuka Jacka Thorne’a, to ósma historia w serii i pierwszy autoryzowany spektakl teatralny ze świata Harry’ego Pottera. Światowa premiera spektaklu odbędzie się na londyńskim West Endzie 30 lipca 2016.