Wilki – zarówno piękne jak i inteligentne zwierzęta. Niczego im nie brakuje. Są po prostu idealne. Skąd więc wzięła się opinia, że wilki to złe, podstępne i wygłodniałe bestie a wraz z tym przysłowia i powiedzenia: „człowiek człowiekowi wilkiem”, albo „wilk w owczej skórze”? Na nasze negatywne postrzeganie wilków miały i wciąż mają wpływ bajki i opowieści opowiadane nam od dzieciństwa, których celem było wzbudzenie strachu i wymuszenie posłuszeństwa. Mamy zatem bajkę o Czerwonym Kapturku i złym wilku pożerającym babcię, a także inne historie o strasznych wilkołakach „dzięki” którym w naszych głowach stworzył się obraz wilka jako krwiożerczej wygłodniałej bestii. Jakie są naprawdę przeczytacie w książce „Wilk zwany Romeo” autorstwa Nicka Jansa.
Tag Archives: Marginesy
My New Roots – Sarah Britton – recenzja książki
Jak zrobić domowe masło orzechowe czy mleko migdałowe? Jakie warzywa będą najsmaczniejsze o jakiej porze roku? Mam dość mięsa, chcę spróbować czegoś nowego! Gdzie znajdę dobre wegańskie przepisy? Jeżeli towarzyszą Wam takie i inne pytania i myśli, sięgnijcie po książkę My New Roots autorstwa Sarah Britton, a wszystkie wątpliwości zostaną w mig rozwiane! Continue reading
Nagroda Nike 2016 – nominacje
Na trwających aktualnie Warszawskich Targach Książki na Stadionie Narodowym zostały ogłoszone nominacje do Nagrody Nike 2016. Organizatorami i fundatorami Nagrody Nike jest Gazeta Wyborcza i Fundacja Agory. Continue reading
Czochrałem antarktycznego słonia – recenzja książki
„Czochrałem antarktycznego słonia” autorstwa Mikołaja Golachowskiego to książka, w której czytelnik kochający zwierzęta tak jak ja nie ma szans się nie zakochać 🙂 Poznajcie wspaniały świat Arktyki i Antarktyki. Continue reading
Shantaram – cytat z książki – fanatyzm
Fanatyzm to przeciwieństwo miłości – rzekłem, przytaczając wykład Kadirbaja. – Pewien mędrzec powiedział mi kiedyś… nawiasem mówiąc, to muzułmanin… że ma więcej wspólnego z rozsądnym, racjonalnie myślącym żydem niż z fanatykiem własnej religii. Ma więcej wspólnego z rozsądnym, racjonalnie myślącym chrześcijaninem, buddystą czy hinduistą niż z fanatykiem własnej religii. Prawdę mówiąc, miał więcej wspólnego z rozsądnym, racjonalnie myślącym ateistą niż z fanatykiem własnej religii. Zgadzam się z nim i też tak mogę powiedzieć. Zgadzam się również z Winstonem Churchillem, który niegdyś opisał fanatyka jako kogoś, kto nie chce zmienić zdania i nie może zmienić tematu.
Shantaram, Gregory David Roberts, s. 533, Marginesy 2016
Shantaram – cytat z książki – Indie, kraj serca
Tu nie Anglia, nie Nowa Zelandia ani Australia, ani w ogóle nic. To są Indie, stary, Indie. To kraj serca. Tutaj serce jest królem, stary. Pierdolone serce. Dlatego jesteś wolny. Dlatego ten gliniarz oddał ci ten twój lipny paszport. Dlatego możesz chodzić po wolności i nikt cię nie zgarnie, chociaż wszyscy wiedzą, co z ciebie za jeden. Mogli cię wydymać. Mogli wziąć twoje pieniądze, pieniądze Kadira, i puścić cię wolno, a potem inni gliniarze by cię złapali i odesłali w cholerę do domu. Ale tego nie zrobili i nie zrobią, bo dotarłeś do ich serca, stary, do hinduskiego pieprzonego serca. Popatrzyli na to wszystko, co tu zrobiłeś, zobaczyli, jak ludzie z tych slumsów cię kochają i pomyśleli: „No, w Australii spieprzył sprawę, ale tutaj zapieprza z dobrymi uczynkami. Jeśli zapłaci, wypuścimy skurwiela”. Bo tu są Indie, stary. Tak się toczy ten wariacki światek – dzięki sercu. Dwieście, kurwa, języków, miliard mieszkańców. Indie to serce. To serce trzyma nas razem. Nie ma takiego kraju z takim narodem jak mój, Lin. Nie ma takiego serca jak hinduskie serce.
Shantaram, Gregory David Roberts, s. 391, Marginesy 2016
Shantaram – cytat z książki – przebaczenie
[…] ludzkiego gatunku nie charakteryzuje ani okrucieństwo, ani wstyd. To przebaczenie czyni nas tym, czym jesteśmy.
Shantaram, Gregory David Roberts, s. 318, Marginesy 2016
Shantaram – cytaty z książki – Cierpienie vs. ból
[…] to, czego uczy nas ból, na przykład, że ogień parzy i jest niebezpieczny, zawsze dotyczy jednostki, lecz to, czego uczy nas cierpienie, jednoczy nas jako ludzkość. Jeśli nie cierpimy z bólu, to nie poznamy niczego prócz siebie. Ból bez cierpienia jest jak zwycięstwo bez walki. Nie dowiemy się, co czyni nas silniejszymi, lepszymi czy bliższymi Bogu.